Piemont słynie nie tylko z pięknych krajobrazów, wspaniałego jedzenia i cudownych win, ale również z wielu rezydencji królewskich pozostawionych przez dynastię Sabaudów. Jedną z nich jest zamek w Aglie’, niewielkiej miejscowości w regonie Canavese, na północy Piemontu. O tych okolicach wspominałam przy okazji jednej z moich wizyt Ivrei (Ivrea – wzgórza, jeziora i pomarańcze), która jest jego najważniejszym miastem, a na świecie słynie z barwnego karnawału i bitwy na pomarańcze.
Do zamku w Aglie’ wybraliśmy się w pogodny jesienny dzień. Słońce ogrzało temperaturę do przyjemnych 15 stopni, a kolorowe liście pięknie udekorowały park okalający budowlę. Samo miasteczko wyglądało na uśpione, wtulone w pobliskie góry, a jedynym tętniącym życiem miejscem był zamek.
Z racji pory roku nie udało nam się obejrzeć ogrodów, a jedynie część udostępnionych akurat tego dnia komnat (w sumie jest ich ponad 300). Mimo wszystko wizyta zajęła nam około 1,5 godz. i prowadziła przez pięknie udekorowane pokoje: biblioteka ze wspaniałym zbiorem książek literatury niemieckiej i francuskiej, sala chińska zawierająca kolekcję pamiątek przywiezionych przez podróżnika Tommaso di Genova, jednego z właścicieli zamku. Najbardziej jednak utkwił mi w pamięci teatr zaaranżowany na polecenie króla Carlo Felice. Ponieważ Aglie’ był jedną z rezydencji letniej dynastii Sabaudów, a władca bardzo kochał teatr, w jednej z komnat stworzył niewielką scenę oraz widownię dla siebie i najbliższych przyjaciół.
Początki zamku sięgają XII w., ponieważ jednak z biegiem wieków (XVII, XVIII i XIX) zmieniał swoje oblicze, niewiele pozostało śladów jego pierwotnej konstrukcji. Pierwsza poważna przebudowa nastąpiła w połowie XVII w., która przeobraziła średniowieczną budowlę w letni pałac. Wtedy właśnie powstała charakterystyczna fasada od strony ogrodu. Około stu lat później zamek trafił w ręce Carlo Emanuele III i od tej pory, aż do 1939 roku pozostawał w rękach dynastii Sabaudów. W XVIII w. rezydencja została powiększona, zyskała przepiękną fontanną Fontanna dei Quattro Fiumi (ukazuje cztery rzeki Canavese: Dora, Orco, Malone i Tritoni), dzieło braci Filippi i Ignazio Collino. W 1825 roku odziedziczył ją Carlo Felice i wraz z żoną Maria Christina zmienili wygląd komnat (tedy właśnie powstał teatrzyk (Teatrino), kolekcja starożytnych rzeźb zgromadzona w komnacie zwanej Sala Tuscolana. Kolejne zmiany zaszły od połowy XIX w. – pojawiły się nowoczesne piece oraz łazienki, a park przybrał angielski styl (między 1830 a 1840): antyczne kolumny, romantyczne domki i rustykalne mostki.
Dzięki licznym pracom konserwacyjnym, świetnie zachowanym meblom oraz elementom wyposażenia, niemalże nowocześnie wyglądającym łazienkom miałam wrażenie, że jego lokatorzy niedawno się wyprowadzili. We Włoszech zyskał sławę i zainteresowanie na początku 2000 roku dzięki popularnemu serialowi kostiumowemu Elisa di Rivombrosa, który był kręcony w zamku oraz otaczających ogrodach.
Zachęcam do wejścia na oficjalną stronę muzeum (jest dostępna w języku angielskim i włoskim), można odbyć wirtualny spacer po kilku komnatach i parku: http://www.ilcastellodiaglie.it/eng/index.htm