Neive dzieli od Barbaresco zaledwie 4,5 km i w praktyce jazda sprowadza się do zjechania z jednej górki i wjechania na drugą J. I choć nie ma tak marketingowej nazwy jak wspomniane i opisane przeze mnie we wcześniejszym wpisie Barbaresco, czy też jeszcze sławniejsze Barolo, to jednak nie brakuje tu turystów. Nawet w środku tygodnia i w upalne południe można było spotkać ludzi z aparatami, a przytulne restauracyjki w porze obiadu były pełne. Natknęłyśmy się nawet grupę uczniów rysunku, którzy skuszeni urodą miasteczka postanowili uwiecznić ten uroczy zakątek Włoch.

Neive nazywane jest ziemią czterech win. W okolicznych winnicach uprawia się nebbiolo do produkcji Barabresco, barberę przetwarzaną na Barbera d’Alba, następnie dolcetto, z którego wyrabia się Dolcetto d’Alba i na koniec moscato, które daje lekki i niezwykle owocowy trunek – Moscato d’Asti.

Miasteczko ma długą historię, jako że w czasach antycznych było ważnym ośrodkiem leżącym na szlaku komunikacyjnym między Alba Pompeia (Alba) a Aquae Statiellae (dzisiejsze Acqui Terme). W tamtym okresie (około 100 r. p.n.e) było w posiadaniu arystokratycznej rodziny –  Gens Naevia i stąd wzięła się prawdopodobnie nazwa Neive. Najstarsze ocalałe zabytki można znaleźć w najwyższym punkcie miasteczka, zwanym Pian Castello. Niestety zamek (castello) podzielił los wielu wspaniałych budowli w tej części Piemontu i został zburzony (w 1276 roku) na skutek zaciętych walk pomiędzy rywalizujących o wpływy Asti i Albą. Zachowała się jednak charakterystyczna dla północnych Włoch zabudowa zwana ricetto (na Wikipedii wyczytałam, że jest to układ zabudowy domów rozmieszczonych na podwyższeniu, na planie pięciokąta i w większości przypadków ogrodzonych murem z wieżami, czasem też fosą. Tak skonstruowane wioski miały bronić swoje dobra (narzędzia rolnicze, plony, bydło) przed atakiem wrogów).

Do Pian Castello idzie się dosłownie kilka kroków pod górę i pierwszą budowlą jaką napotkacie z tamtych czasów będzie dom-forteca hrabiów Cotti z Ceres (Casaforte dei Conti di Cotti di Ceres). Została wybudowana na początku XIII w. na pozostałościach rzymskiego budynku. Należała do bogatych bankierów z Asti, którzy z czasem przyjęli tytuł hrabiów. W jej ścianach powstał najstarszy tekst stworzony w Piemoncie o uprawianiu winorośli oraz wyrobie wina  autorstwa Francesco Cotti (koniec XVII w.). Idąc kilka metrów dalej natkniecie się na Torre Comunale dell’Orologio. Wieża podczas walk Asti z Albą była kilkukrotnie zburzona, ale zawsze odbudowywana, a jej dzisiejszy wygląd datuje się na rok 1224.

Schodząc w dół dojdziecie do centrum miasteczka – piazza Italia. Na samym placu oraz w jego okolicach jest kilka restauracyjek (można tu zjeść smacznie, a dania są w przystępnych cenach). Znajdziecie też tu kilka kolorowych kamienic. Niewątpliwie najładniejszym budynkiem, wyróżniającym się swą okazałością jest Casa dell’Orologio. Zaprojektowany przez lokalnego architekta Giovanni Antonio Borgese w stylu rokoko. Wcześniej mieścił się tu ratusz (przeniesiony do budynku naprzeciwko) – Palazzo Borgese. Nie jest to jedyne dzieło tego artysty, zwłaszcza, że obecny wygląd miasteczka w dużej mierze przypada na XVII-XVIII w. Wtedy  powstawały tu liczne rezydencje wpływowych rodzin. Przykładem jest pałac – Palazzo dei Conti di Castelborgo (XVIII w.), w którego piwnicach prowadzono jedne z pierwszych prób otrzymania z winogron nebbiolo wina Barbaresco. Tuż obok można podziwiać piękną bramę prowadząco do niegdysiejszych ogrodów – zaprojektowaną przez wspomnianego wcześniej Borgese.

A budynek, którego architektura niezwykle mnie zauroczyła co prawda nie jest wymieniany w przewodniku, to jednak jego misternie dopracowana balustrada zachwyca chyba każdego przechodnia…

Spacerując po Neive nie można nie zauważyć starannie wypielęgnowanej roślinności, która zdobi każdy zakątek tej mieścinki. Soczysta zieleń krzewów, wszechobecne doniczki z kwiatami pięknie wyglądają na tle czerwonych cegieł. Nic dziwnego, że Neive trafiło na listę jednego z najpiękniejszych miasteczek (borgo) we Włoszech. Więcej możecie dowiedzieć się na http://www.borghitalia.it/.